SCHOOL'S OUT FOR SUMMER!

Zenuwslopend. Proefwerkweek, eindrapport, schoolkeuze, NIO, Cito, slotmusical, eindfeest... Het zit er - bijna - allemaal op. Op een 3 voor wiskunde in de laatste proefwerkweek na - die knobbel zit helaas niet in de familie Ekhart - heeft de oudste dochter toch nog glansrijk een VWO-advies in de wacht gesleept en kan ze blijven dromen van een carrière als dierenarts. Zoonlief freewheelt de basisschool uit op weg naar de brugklas met een havo/vwo-advies op zak. Afgelopen week vertolkte hij nog een prachtige rol in de musical 'Het land van niks', waar hij 'volk' speelde. En de jongste dochter gaat met glanzende cijfers over naar groep 7. Een ouder kan het slechter treffen met zijn kids.

Maar achter al die mooie prestaties gaan natuurlijk heel wat bloed, zweet en tranen schuil. Met keiharde kadaverdiscipline en met een taakopvatting waartegen de drillsergeant in Kubricks Full Metal Jacket bleekjes afsteekt, heeft mijn vrouw de prestaties van de kinderen naar grote hoogte weten te stuwen. Waar ikzelf na een pagina overhoring tegen mijn zoon zeg "Ga jij dat nog maar een keertje leren, want hier heb ik helemaal geen zin in", zet mijn vrouw een tandje bij. In no time wordt de ontbrekende kennis in de grijze hersenmassa gestampt, waarbij enige stemverheffing niet ongebruikelijk is. En het moet gezegd, die aanpak werkt. Het is niet mijn ding, ik ben er te lui voor om óók nog eens als docent op te treden, overhoren vind ik al heel wat, maar mijn ega deinst er niet voor terug om alle leerstof persoonlijk tot zich te nemen en die in een privésessie met enige overreding alsnog overtuigend over het voetlicht te brengen. De kinderen hebben dan ook liever dat ik ze overhoor, maar ze zijn per saldo beter af met de extra avondcursus van mijn vrouw. Helaas is ook zij niet behept met enige wiskundig intellect, zodat we op dit punt de komende vijf jaar zijn aangewezen op professionele bijles, zo vrees ik met grote vreze.

Anyway, school's out for summer, zong Alice Cooper ooit en zo is het. De vakantie staat voor de deur, Italië lonkt. Ik zal niet bekendmaken wanneer we gaan, want dieven, verkrachters, helers en ander tuig leest alle weblogs mee, zo heb ik begrepen van de Telegraaf. En aangezien mijn huis al eens is leeggehaald - en dat was toen niet door mijn opgeruimde schoonmoeder! - , doe ik over mijn vertrek geen verdere mededelingen. Wat je wel mag weten is dat wij een zeer valse pitbull bezitten die pas blaft als hij je verorberd heeft én twee konijnen die zo zijn weggelopen uit de slotscene van Monty Python's The Holy Grail. Dan weten de kenners genoeg!